علم مجرد است به 3 دلیل:
1. قوه ای درونش نیست
2. کلی است.
3. خواص ماده (مثل انقسام، زمان، مکان و .) را ندارد.
.
حال اگر علم مجرد است،چون علم برای عالم حاضر است.
اگر عالم مادی باشد، علم هم که برای اوست میشه مادی (یعنی منسوب به ماده) (یعنی حالّ در ماده) = پس عالِم هم مجرد است.
.
علم حصولی همان علم حضوری است، چون وقتی علم حصولی را درک می کنیم، در آخر علم ما به آن علم حصولی، حضوری می باشد و بصورت حضوری آن را درک می کنیم.
اگر همش علم حصولی باشد(یعنی از علم حصولی که بدست آوردیم، باز هم علم حصولی از آن بدست آوریم تا به آخر)، تسلسل پیش می آید که محال است
هر مجردی علم به هر مجرد دیگری را دارد.
ما مجردیم ذاتا و باید علم به هر مجرد دیگری را داشته باشیم، پس چرا نداریم؟
چون نفس ما تعلق به ماده دارد.
تعلق به ماده باعث میشود که تدریجاً بالفعل تبدیل شود و طول می کشد تا به کمالی برسد تا همه مجرد های دیگر را درک کند.
برگرفته از کتاب: بدایه الحکمه، علامه محمد حسین طباطبایی
درباره این سایت